To όρνεο...είναι περιούσιος.

Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Νορβηγός;
Για να ξέρουμε τους δολοφόνους της ανθρωπότητας με το όνομά τους.

>>>>Μεγιστάνες ανά τον κόσμο υπάρχουν πολλοί. Μόνο, όμως, ο Πολ Σίνγκερ μπορεί να επαίρεται ότι βγήκε νικητής σε προσωπική μονομαχία με ένα κράτος.<<<<

Η Αργεντινή έχει προθεσμία μέχρι τις 30 Ιουλίου για να αποφύγει τη δεύτερη χρεοκοπία σε 12 χρόνια, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απέφυγε να ασχοληθεί με την απόφαση του δικαστηρίου του Μανχάταν που παρεμπόδιζε την τακτική εξόφληση των ομολογιούχων της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Λατινικής Αμερικής, μέχρι να αποπληρωθεί στο ακέραιο το 7% των πιστωτών, με επικεφαλής τον Σίνγκερ, οι οποίοι, στην αναδιάρθρωση του 2005, αρνήθηκαν να ανταλλάξουν τα παλαιά ομόλογά τους. Παρά τις αντιρρήσεις του ΔΝΤ ότι δημιουργούνται σοβαροί συστημικοί κίνδυνοι (κοινώς τινάζεται στον αέρα η προοπτική μελλοντικών αναδιαρθρώσεων, π.χ., στην Ελλάδα), ο 70χρονος Αμερικανός και τα λοιπά «όρνεα», έχουν φέρει το διεθνές σύστημα αντιμέτωπο με νομικά, πολιτικά και οικονομικά ερωτήματα χωρίς προηγούμενο.

Γόνος μιας μικρομεσαίας εβραϊκής οικογένειας του Νιου Τζέρσι, ο Πολ Έλιοτ Σίγνκερ σπούδασε Ψυχολογία και κατόπιν Νομικά στο Χάρβαρντ. Εργάστηκε αρχικά ως δικηγόρος στο τμήμα real estate της επενδυτικής τράπεζας Donaldson, Lufkin & Jenrette και το 1977 ίδρυσε το hedge fund Elliott Associates, με αρχικό κεφάλαιο 1,3 εκατ. δολάρια που συγκέντρωσε από φίλους και συγγενείς. Ο όμιλος Elliott Management διαχειρίζεται πλέον στοιχεία ενεργητικού ύψους 21 δισ. δολαρίων.

Σύμφωνα με προσωπογραφία του που παρουσίασε το CNN το 2012, ο Σίγνκερ γνώρισε στην αρχή της καριέρας του ατυχίες τέτοιες, που τον οδήγησαν σε μια πολύ επιφυλακτική επενδυτική στρατηγική - με συστηματική αποφυγή της μόχλευσης. Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσει ζημίες μόνο δύο από τα τελευταία 27 χρόνια (7% το 1998 και 3% το 2008) και να καταφέρει να έχει άνοδο κατά 4,2% ακόμα και το 2011, που ήταν κακή χρονιά για όλα τα άλλα hedge funds. Όλη αυτήν την περίοδο, οι ετήσιες αποδόσεις του ανέρχονται μεσοσταθμικά στο 14%, όταν ο μέσος όρος αποδόσεων για τις εταιρείες του δείκτη S&P 500 είναι 10,8%.

Η Elliott Management αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των λεγόμενων vulture funds («ορνέων»), καθώς από πολύ νωρίς ο Σίνγκερ εστίασε στην απόκτηση τίτλων χρεοκοπημένων επιχειρήσεων, διεκδικώντας την εξόφλησή τους δικαστικά - γεγονός που παραπέμπει στη βαθύτερη κλίση του ως δικηγόρου.

Ενίοτε, οι προβληματικοί ισολογισμοί χρησιμοποιούνται ως κερκόπορτα για την απόκτηση κρίσιμου μετοχικού μεριδίου, όπως συνέβη με τις Novell και Iron Mountain και (ανεπιτυχώς) με τη Relativity Media του Χόλιγουντ. Το ταμείο του Σίνγκερ αναμείχθηκε σε όλες τις μεγάλες εταιρικές αναδιαρθρώσεις μετά την κρίση του 2008, λ.χ. της Chrysler και της Delphi.

Η εμπλοκή του με το δημόσιο χρέος ξεκίνησε το 1996, όταν αγόρασε ομόλογα του χρεοκοπημένου Περού έναντι 11,4 εκατ. δολαρίων. Δύο χρόνια αργότερα, αμερικανικό δικαστήριο έκρινε αθέμιτη την απόκτηση ομολόγων μόνο και μόνο με την πρόθεση της δίωξης του εκδότη τους, ωστόσο η απόφαση ανατράπηκε σε δεύτερο βαθμό το 2000 και ο Σίνγκερ βρέθηκε με 58 εκατ. δολάρια. Η υπομονή είναι το μυστικό του.

Η τακτική αυτή καταγγέλθηκε δημόσια, από τον υπουργό Εξωτερικών της Αργεντινής, Έκτορ Τίμερμαν, με άρθρο του στο «Huffington Post» το 2012, όπου σημειωνόταν ότι ο Σίνγκερ απέκτησε έναντι 10 εκατ. δολαρίων ομόλογα της Δημοκρατίας του Κονγκό ονομαστικής αξίας 400 εκατ., για να καταλήξει να εισπράττει κατόπιν συμβιβασμού 127 εκατ., τα οποία «θα όφειλαν να διοχετευθούν στην κατασκευή δρόμων ή σχολείων και σε προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας».

"ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ"