O άγνωστος ήρωας Γεώργιος Ιβάνωiφ *

 Παρακολουθώντας τα αθλητικά δρώμενα διάβαζα και άκουα για το «Ιβανώφειο», ως έδρα των ομάδων μπάσκετ και βόλεϊ του

ιστορικού (εξού και «Γηραιού») Ηρακλή Θεσσαλονίκης και πάντα είχα την απορία ως προς την προέλευση της ονομασίας του συγκεκριμένου αθλητικού xώρου.   Απάντηση στο ερώτημά μου έδωσε ο εκλεκτός φίλος Κώστας Κατσιγιάννης με την παρουσίαση που ακολουθεί και θεώρησα σκόπιμο να μοιρασθώ μαζί σας την ιστορία του, «ως μη έδει», άγνωστου στους πολλούς αντιστασιακού ήρωα Γεώργίου Ιβάνοφ, με αυτό τον τρόπο αποτίοντας ελάχιστο φόρο τιμής στη δράση του και την προσωπικότητά του. ν.μ.      
         Ο υπ αριθμόν ένα καταζητούμενος σαμποτέρ κατά των Γερμανών κατακτητών ήταν ποδοσφαιριστής και κολυμβητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης
 

         Ο Ελληνοπολωνός πράκτορας με την κωδική ονομασία «Μπόλμπυ» κρυβόταν από σπίτι σε σπίτι στην Αθήνα, με τη βοήθεια αντιστασιακών, όπως η κορυφαία ηρωίδα Λέλα Καραγιάννη.

         Οι Γερμανοί τον κυνηγούσαν διαρκώς, καθώς ήταν καλά εκπαιδευμένος, με ικανότητες υπεραθλητή και ιδιαίτερα έξυπνος.

        Ένας σαμποτέρ ικανός για όλα.

        Και όχι άδικα. Όπως αποδείχθηκε από τους καλύτερους του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

          Το απέδειξε με ηρωικό τρόπο, 14 Μαρτίου του 1942, όταν τοποθέτησε βόμβα στα ύφαλα του γερμανικού υποβρυχίου U-133. Το υποβρύχιο ανατινάχθηκε και βυθίστηκε αύτανδρο, με 45 μέλη πληρώματος. Ο τρόπος που ο πράκτορας είχε τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό, ήταν κινηματογραφικός. Για να καταφέρει να φτάσει στο υποβρύχιο, κολύμπησε από τον Σκαραμαγκά μέχρι τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας.

        Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δύο μήνες μετά, τον Μάιο του 1942, ανατίναξε στο λιμάνι του Πειραιά το ισπανικό ατμόπλοιο San Isidore, που το χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί ως κάλυψη για λαθρεμπόριο.

        Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, στις 3 Αυγούστου του 1942, τοποθέτησε μαγνητική νάρκη στο υποβρύχιο U-372, προκαλώντας μεγάλες ζημιές, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καταδυθεί, κάνοντάς το εύκολο στόχο για τους Συμμάχους.

        Ο καλύτερος σαμποτέρ των Συμμάχων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, που εκπαιδεύτηκε στη Σχολή των Μυστικών Πρακτόρων της Μέσης Ανατολής, δεν ήταν άλλος από τον θρυλικό Γεώργιο Ιβάνοφ.

        Ο Ιβάνοφ ήταν αθλητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

        Αρχικά ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια κολυμβητής, όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας.  Επίσης, στον Γηραιό έπαιξε και πόλο.

Στην ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε από το 1928, τιμώντας όσο κανείς άλλος τη φανέλα με πολλές νίκες, σε όλα τα αθλήματα που αγωνίστηκε.

Το 1933 μάλιστα, κατέρριψε το πανεπιστημιακό ρεκόρ κολύμβησης του Βελγίου στα 50 μέτρα ελεύθερο, σε 35″.

          Ποιος ήταν ο σαμποτέρ

          Ο Γεώργιος Σαΐνοβιτς Ιβάνοφ γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1911.

          Όταν οι γονείς του πήραν διαζύγιο, η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε τον Έλληνα Γιάννη Λαμπρινίδη, με τον οποίο έζησαν στη Θεσσαλονίκη.

          Σπούδασε γεωπόνος-μηχανικός στο Βέλγιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι.

         Μιλούσε άπταιστα Ελληνικά, πολωνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ρώσικα.

         Γνώσεις πολύ χρήσιμες για έναν μελλοντικό κατάσκοπο.

         Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, ο υπεραθλητής δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά ανέλαβε πολλές επικίνδυνες αποστολές.

Λίγο μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, κατέφυγε στην Παλαιστίνη.

Εκπαιδεύτηκε από τις πολωνικές μυστικές υπηρεσίες, που έδρευαν στην Ιερουσαλήμ και αργότερα από τις βρετανικές στο Κάιρο.

          Λόγω των σχέσεών του με την Ελλάδα, επέστρεψε εκεί με σκοπό τη διενέργεια σαμποτάζ.

Συνελήφθη για πρώτη φορά από τους Γερμανούς στις 18 Δεκεμβρίου του 1941, λίγους μήνες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα.

         Τον είχαν προδώσει.

         Κατόρθωσε όμως να αποδράσει από τα κρατητήρια της Μέρλιν (οδός της Αθήνας απέναντι από την πλαϊνή επί της Βασ. Σοφίας είσοδο της Βουλής).

         Καθώς τον μετέφεραν σε ένα αυτοκίνητο, δεμένος με χειροπέδες, πήδηξε απ’ αυτό, όταν διέσχιζε την Γ΄ Σεπτεμβρίου και εξαφανίστηκε.

         Επικηρύχτηκε αμέσως από του Γερμανούς για 500 χιλιάδες δραχμές.

         Η φωτογραφία του καταζητούμενου τοιχοκολλήθηκε σε όλη την Αθήνα.

         Ανάμεσα στα σαμποτάζ που οργάνωσε με την Αντίσταση και εκτέλεσε με επιτυχία, με τη συνεργασία της ΠΕΑΝ (Σημ. της αντιστασιακής οργάνωσης που ανατίναξε τα γραφεία της ΕΣΠΟ,  που σκοπο είχε τη στρατολόγηση Ελλήνων για το μέτωπο της Ρωσίας στη γωνία των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος ν.μ.), ήταν και αυτό στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη (τη μεταπολεμική ΠΥΡΚΑΛ στον πρώην  Δήμο Υμηττού), όπου επισκευάζονταν οι κινητήρες των αεροπλάνων της Λουφτβάφε.

         Ανατίναξε επίσης μεγάλο αριθμό γερμανικών αεροπλάνων στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.

         Η προδοσία

         Οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν ποτέ να τον πιάσουν την ώρα της δράσης. Πάντα τους ξέφευγε.

Τότε, ανέβασαν το ποσό της επικήρυξης και τότε βρέθηκαν καταδότες που δελεάστηκαν αμέσως από το ύψος αυτής. Ο Ιβάνοφ συνελήφθη για δεύτερη φορά από τους Ιταλούς, μετά από νέα προδοσία, στις 8 Σεπτεμβρίου 1942. Ο καταδότης εισέπραξε 2.000.000 δρχ., ποσό τεράστιο για την εποχή.

        Η απόφαση για την εκτέλεση του Ιβάνοφ ελήφθη με συνοπτικές διαδικασίες.Καταδικάστηκε τρις εις θάνατο.

        Στις 4 Ιανουαρίου οδηγήθηκε στην Καισαριανή. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους στον τόπο της εκτέλεσης, ο ακατάβλητος σαμποτέρ δεμένος με χειροπέδες !!! προσπάθησε και πάλι να αποδράσει.

Άρχισε να τρέχει μακριά από το εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά οι Γερμανοί πυροβόλησαν εναντίον του, τραυματίζοντάς τον στην πλάτη. Πριν πεθάνει φώναξε «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!».

       Το 1976, του απενεμήθη από την ελληνική κυβέρνηση το Ανώτατο Πολεμικό Παράσημο «χρυσούν αριστείον ανδρείας». Το ίδιο έκαναν η Πολωνία και η Αγγλία, για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε.

(Μεγεθύνατε)

       Ένας πραγματικός ήρωας.

       Προς τιμήν του, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης καθιέρωσε τους κολυμβητικούς αγώνες τα «Ιβανώφεια».

       Το όνομά του δόθηκε επίσης και στο κλειστό γήπεδο της ομάδας, όπου διεξάγονται οι αγώνες μπάσκετ και βόλεϊ.

Ιβανώφειο στάδιο

Χωρητικότητα: 2.443 θεατές

Τοποθεσία: Το Ιβανώφειο βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, επί της κεντρικής οδού Αγίου Δημητρίου, δίπλα στο Πανεπιστήμιο και μόλις 300 μέτρα δυτικά από τοΚαυτανζόγλειο Στάδιο (έδρας της ομάδας ποδοσφαίρου του Ηρακλή).

Κτίστηκε το: 1987

Έδρα: Ηρακλής (Α2 Κατηγορία)

Πληροφορίες: Το γήπεδο φέρει το όνομα του Γεωργίου Ιβάνοφ-Σαΐνοβιτς (Jerzy Iwanow-Szajnowicz), Πολωνού κολυμβητή του Ηρακλή, που πολέμησε στην Αντίσταση κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή το 1943. Η προτομή του υπάρχει δίπλα στην κεντρική είσοδο του Ιβανώφειου. Το κλειστό ανήκει στον ερασιτέχνη Γ.Σ. Ηρακλής.

Ακολουθεί λεπτομερής παρουσίαση από την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια που πραγματικά ΑΞΙΖΕΙ να διαβάσετε.  ν.μ.

 

Αδριάντας του Ιβάνοφ στη Θεσσαλονίκη.

         Ο Γεώργιος Ιβάνοφ Σαϊνόβιτς (Βαρσοβία, 14 Δεκεμβρίου 1911 - Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 1943) θεωρείται ο μεγαλύτερος σαμποτέρ των Συμμάχων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή των Μυστικών Πρακτόρων της S.O.E. (Special Operations Executive) στη Μέση Ανατολή και του ανατέθηκε η αποστολή να συντονίσει την δράση των διαφόρων αντιστασιακών κινήσεων και να οργανώσει το δίκτυο πληροφοριών και τις δολιοφθορές στην Ελλάδα.
        Πατέρας του ήταν ο κόμης Βλαδίμηρος Ιβάνοφ, συνταγματάρχης του τσαρικού στρατού. Στη Θεσσαλονίκη ήλθε το 1926 με την Πολωνέζα μητέρα του Λεονάρδα Σαϊνόβιτς και τον Έλληνα Ιωάννη Λαμπριανίδη, δεύτερο σύζυγό της.
        Ως αθλητής του γυμναστικού συλλόγου «Ηρακλής» κατάφερε νίκες τόσο στους εσωτερικούς όσο και σε διεθνείς αθλητικούς κολυμβητικούς αγώνες και το όνομα του έγινε γνωστό στο Πανελλήνιο. Tο 1934 στους Αγώνες Βορείου Ελλάδος που έγιναν στη Θεσσαλονίκη βγήκε πρώτος στα 100 μέτρα ελεύθερο με χρόνο 1΄12΄΄. Το 1936 κατέλαβε την πρώτη θέση στους Ιστιοπλοϊκούς Αγώνες του Θερμαϊκού μαζί με τον ετεροθαλή αδελφό του Αντώνιο Λαμπριανίδη.
        Σπούδασε γεωπόνος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Λέουβεν (Leuwen) στο Βέλγιο. Το 1933 κατέρριψε το πανεπιστημιακό ρεκόρ κολύμβησης του Βελγίου στα 50 μέτρα ελεύθερο με 35΄΄. Πήρε μέρος με την ομάδα του πόλο της A.Z.S. Βαρσοβίας σε διεθνείς αγώνες υδατοσφαίρισης με υψηλή επιθετική απόδοση και έτσι επιλέχθηκε να παίξει στο πόστο του φουνταριστού της Εθνικής Πολωνίας. Ανακηρύχθηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Πολωνίας για το έτος 1938. Ο προπονητής Rajki είπε για τον Γεώργιο Ιβάνοφ: «Είναι επί του παρόντος ο καλύτερος επιθετικός παίκτης υδατοσφαίρισης στην Πολωνία. Κρίμα που θα τον χάσει η A.Z.S. επειδή θα πρέπει να μεταβεί στο Παρίσι για περαιτέρω σπουδές».
         Μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Ινστιτούτο Αποικιακής Γεωπονίας στο Παρίσι επέστρεψε στη δεύτερη πατρίδα του, την Ελλάδα. Με την κατάληψη της Πολωνίας και της Ελλάδας από τους Ναζί φούντωσε μέσα του ο εθνικός παλμός να πολεμήσει για τις δύο σκλαβωμένες πατρίδες του.

Η δράση του στην Ελλάδα

         Στις 13 Οκτωβρίου 1941 το αγγλικό υποβρύχιο Thunderbοlt τον αποβίβασε στην ακτή ανάμεσα στον Άγιο Ανδρέα και τη Νέα Μάκρη για την ανάληψη δράσης ως σαμποτέρ με τον κωδικό 033Β. Ύστερα από έντονη δραστηριότητα σε συνεργασία με αντιστασιακές οργανώσεις, ακολούθησε η σύλληψη του στις 19 Δεκεμβρίου για πρώτη φορά από τους Γερμανούς, μετά από προδοσία του παιδικού του φίλου Κωνσταντίνου Πάντου. Κατόρθωσε να αποδράσει, ακολούθησε η επικήρυξη του για 500.000 δραχμές και στις 29 Δεκεμβρίου αφίσες με τη φωτογραφία του τοιχοκολλήθηκαν σε όλη την Αθήνα.Παρόλο που οι Γερμανοί τον κατεδίωκαν πλέον συστηματικά, συνέχισε την δράση του μεταδίδοντας με τον κρυφό πομπό του πολύτιμες πληροφορίες και κάνοντας σαμποτάζ.

Τα σαμποτάζ

         Την άνοιξη του 1942 είχε φροντίσει στο πλαίσιο της επόμενης αποστολής του να πιάσει δουλειά στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με το ψευδώνυμο Κυριάκος Παρίσσης. Στις 14 Μαρτίου 1942, ημέρα υπογραφής του κατοχικού δανείου μεταξύ της Ελλάδας και της Γερμανίας, ανατίναξε το γερμανικό υποβρύχιο U-133 λίγο έξω από την Σαλαμίνα. Τον Μάιο του 1942 βύθισε μέσα στο λιμάνι του Πειραιά το ισπανικό ατμόπλοιο «San Isidore» που έκανε λαθρεμπόριο για λογαριασμό των Γερμανών, το οποίο στη συνέχεια επισκευάστηκε. Στις 3 Αυγούστου του 1942 τοποθέτησε μαγνητική νάρκη στο υποβρύχιο U-372 προκαλώντας ζημιές με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καταδυθεί. Έτσι βυθίστηκε εύκολα από τους Συμμάχους. Ανάμεσα στα πολλά σαμποτάζ που οργάνωσε σε συνεργασία με αντιστασιακές οργανώσεις, το πιο σημαντικό ήταν στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη, όπου επισκευάζονταν οι κινητήρες των αεροπλάνων της Λούφτβαφε. Η δολιοφθορά προκάλεσε την πτώση 400-450 αεροσκαφών στην Β. Αφρική, σύμφωνα με γερμανικές εκτιμήσεις, εξαιτίας της οποίας οι δυνάμεις του Άξονα υποχώρησαν 2300 χιλιόμετρα δυτικά μέσα σε διάστημα 6 μηνών. Θεωρείται το μεγαλύτερο σαμποτάζ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολούθησε η δεύτερη σύλληψη του μετά από νέα προδοσία στις 8 Σεπτεμβρίου 1942 κι αφού το ποσό της επικήρυξης είχε αυξηθεί στα 2 εκ. δραχμές!.

Η εκτέλεσή του

           Στο γερμανικό στρατοδικείο όπου οδηγήθηκε, ο Γερμανός πρόεδρος στο τέλος της δίκης είπε: «Το δικαστήριον εκτιμά δεόντως την κατά την παρούσαν δίκην ειλικρινή και γενναιόφρονα συμπεριφοράν του κατηγορουμένου. Εγώ προσωπικώς λυπούμαι, διότι η φορά των πραγμάτων έφερε τοιούτον άνδρα εις εχθρικόν προς ημάς στρατόπεδον». Ο Γεώργιος Ιβάνοφ καταδικάστηκε τρις εις θάνατον και οδηγήθηκε μπροστά στο Γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα μαζί με τρεις συνεργάτες του. Γενναίος όπως ήταν, με πάντα ψηλά το κεφάλι κατά την ύστατη στιγμή, κτυπώντας τους δήμιούς του προσπάθησε να δραπετεύσει, αλλά τον πλήγωσαν και ενώ το αίμα έτρεχε, τον έδεσαν σ’ ένα στύλο. Πριν πέσει νεκρός βγήκε από τα χείλη του η κραυγή «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!» Η σταδιοδρομία του που στεφανώθηκε από την υπέρτατη θυσία συνοψίζεται με συντομία στην επιτύμβιο επιγραφή στον τάφο του, στο 3ο Κοιμητήριο Νίκαιας: «Γεώργιος Ιβάνοφ, έπεσε υπέρ της Ελευθερίας».

Τιμητικές διακρίσεις

Παράσημα

             Είναι πολύ σπάνιο τρεις χώρες να τιμούν τον ίδιο ήρωα. Στον Γεώργιο Ιβάνοφ Σαϊνόβιτς, τόσο η πατρίδα του η Πολωνία όσο και η Ελλάδα αλλά και η Αγγλία απένειμαν ανώτατα πολεμικά παράσημα και τιμητικές διακρίσεις.
            Στις 30 Μαρτίου 1945 η πολωνική κυβέρνηση, που βρισκόταν στο Λονδίνο, τον τίμησε με τον Ανώτατο Πολεμικό Σταυρό “VIRTUTI MILITARI” «εις αναγνώρισιν των εξαιρετικών πολεμικών πράξεων στον τομέα της πληροφορίας και της κατασκοπείας στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Ελλάδα».
          Εξάλλου ο Βρετανός στρατάρχης Χάρολντ Αλεξάντερ με έγγραφο της 5ης Δεκεμβρίου 1944, το οποίο παραδόθηκε στη μητέρα του από Άγγλο αξιωματικό, αναφέρει τα εξής: «Ευχαριστούμε τον Γεώργιο Ιβάνοφ Σαϊνόβιτς, εν ονόματι των Κυβερνήσεων των λαών των Ηνωμένων Εθνών διά τας προσφερθείσας υπηρεσίας στον αγώνα διά την Ελευθερίαν. Δια των προσπαθειών του εβοηθήθη μεγάλως η απελευθέρωσις της Ελλάδος καθώς και ο σκοπός, διά τον οποίον εμάχοντο όλα τα ελεύθερα έθνη. H.R.A. Αλεξάντερ, Στρατάρχης, Ανώτατος Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Μεσογείου» Στις 5 Μαρτίου 1962 του απονεμήθηκε το “Πολεμικό Βρετανικό Μετάλλιο του Βασιλέως Γεωργίου του 6ου” για την συμμετοχή του στον πόλεμο στην Παλαιστίνη, υπηρετώντας στις Πολωνικές ΄Ενοπλες Δυνάμεις υπό τις διαταγές της Βρετανικής Διοίκησης από τις 8 Μαΐου μέχρι τις 25 Ιουνίου 1941.
           Στις 25 Μαΐου 1976 του απονεμήθηκε από τον υπουργό Εθνικής ΆμυναςΕυάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα το Ανώτατο Πολεμικό Παράσημο “Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας” «διότι ούτος προσέφερε πολυτίμους υπηρεσίας εις την συμμαχικήν υπόθεσιν κατά τον Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον και διά του εξαιρετικού θάρρους και της απαραμίλλου τόλμης του κατήγαγε καίρια πλήγματα κατά των εν Ελλάδι στρατευμάτων της εχθρικής κατοχής, συλληφθείς και εκτελεσθείς τελικώς υπό αυτών».

Άλλες τιμές στην μνήμη του

          Ο Γυμναστικός Σύλλογος “Ηρακλής” Θεσσαλονίκης τιμώντας την μνήμη του πρωταθλητή του, ο οποίος συμμετείχε ανελλιπώς από το 1928 με την ομάδα του στους κολυμβητικούς αγώνες, καθιέρωσε από το 1953 ετήσιους Πανελλήνιους Κολυμβητικούς Αγώνες, τα “Ιβανώφεια”. Επίσης ονόμασε το κλειστό γήπεδο του συλλόγου, όπου διεξάγονται αγώνες μπάσκετ και βόλεϊ, “Ιβανώφειο”.. Στην είσοδό του σταδίου υπάρχει ηπροτομή του.
          Στις 30 Οκτωβρίου 1985 στην επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από την γερμανική κατοχή έγινε η τελετή των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του Γεωργίου Ιβάνοφ στην Θεσσαλονίκη. Ο   αδριάντας καθαρού ύψους χωρίς το βάθρο 2,40 μέτρων είναι δώρο του πολωνικού λαού στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ένα πολωνικό στρατιωτικό όχημα τον μετέφερε από την Πολωνία, ενώ πίσω του ακολουθούσαν 400 Πολωνοί,οι οποίοι ταξίδευσαν από την Βαρσοβία μέχρι την Θεσσαλονίκη με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα για να παραστούν στο σημαντικό αυτό γεγονός. Τοποθετήθηκε στη συμβολή των οδών Λαγκαδά, Αγίου Δημητρίου και Νέστορος, σε απόσταση 200 μέτρων από την οδό, που φέρει το όνομά του. Μέρος της πολωνικής αντιπροσωπείας αποτελούσε και ηπροσκοπική ομάδα, που φέρει το όνομα του Ιβάνοφ στην πόλη Μπόρουβ. Μια νεαρή Πολωνέζα τοποθέτησε μικρά ξύλινα κιβώτια στη βάση του αδριάντα, τα οποία περιείχαν χώμα από τα πεδία των μαχών, όπου πολέμησαν Πολωνοί και Έλληνες στο εξωτερικό.Δυο κείμενα, το ένα στα ελληνικά και το άλλο στα πολωνικά είναι χαραγμένα σε δυο μεγάλες μπρούτζινες πλάκες στο μαρμάρινο βάθρο του ανδριάντα: «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΒΑΝΩΦ ΣΑΪΝΟΒΙΤΣ. ΓΕΝ. 14-12-1911 ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ. ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. ΕΚΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΣΤΙΣ 4-01-1943 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΩΝΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»
           Στη Βαρσοβία, όπως και σε άλλες πόλεις τις Πολωνίας, πολλοί δρόμοι στις νεόδμητες συνοικίες φέρουν το όνομά του καθώς και σχολεία και προσκοπικές ομάδες.(Στην Αθήνα ούτε ένας δρομίσκος…) Σε μια από τις ωραιότερες και κεντρικότερες λεωφόρους της πολωνικής πρωτεύουσας, στην Νόβι Σβιάτ και στον αριθμό 43, τοποθετήθηκε μια χάλκινη πινακίδα μεγάλων διαστάσεων έξω από την είσοδο της οικίας, όπου γεννήθηκε ο Ιβάνοφ. Με ανάγλυφους χαρακτήρες είναι γραμμένο το εξής κείμενο: «EΔΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΓΙΕΖΥ ΙΒΑΝΩΦ ΣΑΪΝΟΒΙΤΣ, ΠΟΛΩΝΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΥΣ ΣΤΙΣ 4.1.1943 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ»

Πρόσφατες εκδηλώσεις

           Τον Ιανουάριο του 2013, εβδομήντα χρόνια μετά την εκτέλεσή του, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Πολωνικού Γραφείου Βετεράνων Πολέμου και Θυμάτων Καταπίεσης τριήμερος εορτασμός στη Βαρσοβία προς τιμήν του που ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της εδώ πολωνικής πρεσβείας και του Δήμου Καισαριανής με την έλευση στις 8 Ιανουαρίου στην Αθήνα κυβερνητικού αεροσκάφους.  Σε αυτό επέβαιναν δεκάδες Πολωνοί πολιτικοί και στρατηγοί μαζί με βετεράνους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκπροσώπους του Γραφείου Βετεράνων και ένα στρατιωτικό άγημα. Στο Ναό Ιεράς Καρδίας του Σωτήρος στη Βαρσοβία πραγματοποιήθηκε μνημόσυνο, στηνΚαισαριανή έγινε τελετή με καταθέσεις στεφανιών, όπως και στον τάφο του στο νεκροταφείο Νικαίας. Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκε ο ανώτατος αξιωματικός Antony Neal Morphet ως εκπρόσωπος της Μεγάλης Βρετανίας. Σχολιάστηκε αρνητικά η απουσία Ελλήνων κυβερνητικών εκπροσώπων.

          Το 1971 γυρίστηκε πολωνική ταινία με τίτλο Agent Nr 1 και θέμα τη ζωή και δράση του Ιβάνοφ κατά την Κατοχή…