The next big thing. Όνομα και πράγμα. Ο Γιώργος Παπαγιάννης στα 19 του χρόνια με μπόι 2.19 (μετρήθηκε στην Αμερική και βρέθηκε ότι ψηλώνει ακόμη) κατάφερε να (ξανα)γράψει ιστορία με την επιλογή του στο Νο13 του Draft. Μια ακόμη απόδειξη ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του ελληνικού μπάσκετ. Πλέον το ίδιο ισχύει και για το ΝΒΑ.
Ο θηριώδης σέντερ είχε μπει στο ραντάρ των scouts από το 2013 όταν είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Παίδων, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, οι οποίες μάλιστα του είχαν χαρίσει μια θέση στην καλύτερη 5άδα της διοργάνωσης. Έκτοτε η διαδρομή που ακολούθησε ήταν ο Παναθηναϊκός, γυμνάσιο στην Αμερική και πλέον το Sacramento, όπου θα βρεθεί σε καλά χέρια: αυτά του Vlade Divac, του Peja Stojakovic και του Κώστα Κουφού!
Πριν φτάσουμε όμως στην μαγική 23η Ιουνίου του 2016 θα πρέπει να κάνουμε rewind. Η σχέση του Γιώργου Παπαγιάννη με το μπάσκετ ξεκίνησε όταν ήταν 10 ετών. Λογική εξέλιξη, όχι μόνο ύψους, αλλά λόγω... γονιδιών. Ο πατέρας του, εξάλλου, Κανέλλος Παπαγιάννης, αγωνιζόταν στη Δάφνη Δαφνίου και τον μπόλιασε από μικρή ηλικία με το πορτοκαλί μικρόβιο. Η καριέρα του "Big George" ξεκίνησε από τη ΝΕ Μεγαρίδος, την ομάδα των Μεγάρων όπου και μεγάλωσε.
Άρχισε αμέσως να ξεχωρίζει λόγω σωματοδομής. Ειδικά τη χρονιά που τέλειωσε το δημοτικό πήρε 12 πόντους και έπιασε διαστάσεις... γίγαντα. Η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε να τον αποκτήσει ήταν ο Ολυμπιακός. Στον Πειραιά, όμως, δεν στέριωσε αφού όπως αναφέρουν οι κακές γλώσσες οι "ερυθρόλευκοι" δεν βρήκαν λύση για να του δίνουν οδοιπορικά για την καθημερινή μεταφορά του από τα Μέγαρα. Η μεταγραφή του, οπότε, δεν έγινε ποτέ και η πρώτη του ομάδα ήταν εντέλει το Περιστέρι.
Εκεί γνώρισε τον Αργύρη Πεδουλάκη, τον προπονητή που τον βοήθησε πολύ στα πρώτα του βήματα, αλλά και αυτόν που του έδωσε ξανά ρόλο στον Παναθηναϊκό ρίχνοντας τον στα βαθιά στους φετινούς τελικούς της Basket League κόντρα στον Ολυμπιακό. Από τα 14 του χρόνια συμμετείχε στις προπονήσεις της ανδρικής ομάδας και μετά τον Δεκέμβριο όταν εκδόθηκε το δελτίο του έκανε το ντεμπούτο του. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Α1 πριν κλείσει καν τα 15 του χρόνια. Έπαιξε 4' απέναντι στον Παναθηναϊκό στ οΟΑΚΑ. Δεν σκόραρε, αλλά κατάφερε να πάρει ένα ριμπάουντ. Τότε έβλεπε τον κόσμο από τα 2,13.
Εκείνο το καλοκαίρι, του 2012, πήρε το βάπτισμα του πυρός και με την Εθνική ομάδα. Αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Μάνου Μανουσέλη στην Παίδων έχοντας 5.3 πόντους και 5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Το καλύτερο του στατιστικό σε εκείνη τη διοργάνωση στη Λιθουανία ήταν τα 2,4 κοψίματα, που του χάρισαν την πρωτιά στη σχετική λίστα.
Αυτό ήταν! Το όνομα του άρχισε να συζητιέται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Τότε ήρθε η πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά και μιας υποτροφίας από γυμνάσιο της Αμερικής (Westtown School στη Philadelphia). Στο μεταξύ ο Αργύρης Πεδουλάκης είχε "μετακομίσει" στον Παναθηναϊκό και ήθελε να πάρει και τον μικρό Γιώργο στην ομάδα. Εκείνος, όμως, είχε στο μυαλό του να συνδυάσει το μπάσκετ με τις σπουδές και για αυτό προτίμησε να αγωνιστεί (για ένα χρόνο όπως αποδείχτηκε) στην Αμερική. Δεν ήταν η πρώτη φορά όμως που θα έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι, καθώς είχε προηγηθεί η συμμετοχή του στο Jordan Brand Classic, το διάσημο τουρνουά στο οποίο συμμετέχουν οι κορυφαίοι πιτσιρικάδες στον πλανήτη. Σε εκείνο το ματς είχε 10 πόντους (5/8 δίποντα) και 8 ριμπάουντ.
Προηγουμένως, όμως, μεσολάβησε το καλοκαίρι της καταξίωσης και το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Παίδων, το πρώτο μετάλλιο της συγκεκριμένης ομάδας μετά από 14 ολόκληρα χρόνια. Ο Παπαγιάννης ήταν κυρίαρχος με 14.3 πόντους, 10.4 ριμπάουντ και 2.3 κοψίματα, κερδίζοντας με το σπαθί του μια θέση στην καλύτερη 5άδα. Άνθισε υπό τις οδηγίες του Μάνου Μανουσέλη, ενός προπονητή που λατρεύει τους ψηλούς παίκτες και είχε χτίσει το παιχνίδι της ομάδας γύρω από τον νεαρό σέντερ.
Η επιστροφή στην Ελλάδα
Μετά από μια σεζόν στο γυμνάσιο Westtown αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, με τη διευκρίνηση ότι "ο πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, σεβόμενος την προοπτική του παίκτη να συνδυάσει σπουδές υψηλού επιπέδου και αθλητισμό στις ΗΠΑ, του δίνει το δικαίωμα επιλογής για το καλοκαίρι του 2015".
Τη σεζόν 2014-15 δεν είχε το χρόνο συμμετοχής που θα περίμενε, έχοντας μπροστά του δύο βαριά 5άρια, τον Esteban Batista και τον Γιώργο Διαμαντάκο που τότε ήταν "πιο μπροστά" από αυτόν, όντας και δύο χρόνια μεγαλύτερος. Αγωνίστηκε σε 7 παιχνίδια έχοντας 3,3 πόντους, 4.2 ριμπάουντ και 1 κόψιμο ανά παιχνίδι στην κανονική περίοδο του ελληνικού πρωταθλήματος και άλλα τέσσερα ματς (4,5 πόντοι, 2 ριμπάουντ) στα playoffs, χωρίς όμως να πατήσει παρκέ ούτε σε ένα ματς στην Euroleague.
Το καλοκαίρι του, ωστόσο, ήταν γεμάτο. Έπαιξε με την U19 στο Παγκόσμιο στην Κρήτη (4η θέση) και στο Πανευρωπαϊκό με την U18 στον Βόλο, όπου βοήθησε τα μέγιστα ώστε να κατακτήσει η Εθνική μας το χρυσό μετάλλιο. Τα μεγαλύτερα κολεγιακά προγράμματα έκαναν ουρά για να τον διεκδικήσουν. Συνολικά 17 του χτύπησαν την πόρτα, μεταξύ των οποίων και τα πιο ξακουστά όπως το Kentucky. Ήταν η εποχή που σκεφτόταν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο επιστροφής στην Αμερική.
Ενδεχομένως αυτή να ήταν η κατάληξη των πραγμάτων αν δεν είχε συναντηθεί το καλοκαίρι του 2015 με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς στο Λαγονήσι. Ο Σέρβος προπονητής εξήγησε τα σχέδια του και έπεισε τον διεθνή σέντερ να μείνει στον Παναθηναϊκό. Έστω κι αν τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι. Το "τριφύλλι" απέκτησε δύο ακόμη 7-footer, τον Miroslav Raduljca και τον Ogjen Kuzmic, περιορίζοντας τον χρόνο του Παπαγιάννη. Είχε πολύ περιορισμένο ρόλο στην Euroleague (6 ματς με 9 πόντους συνολικά) και έπαιζε περισσότερο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στην κανονική περίοδο αγωνίστηκε στα 21 από τα 24 ματς έχοντας 6.4 πόντους, και 2.5 ριμπάουντ σε 11 λεπτά ανά παιχνίδι.
Επί της ουσίας η αναγέννηση του συνοδεύτηκε από τον ερχομό του Αργύρη Πεδουλάκη. Ο έμπειρος προπονητής έβαλε στον... πάγο τον Radullica και έδωσε χρόνο συμμετοχής στον Παπαγιάννη στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Και ο 19χρονος σέντερ ανταποκρίθηκε σκοράροντας 8 πόντους μέσο όρο στον τρίτο και στον τέταρτο τελικό, όπου επιστρατεύτηκε.
Ένας ψηλός διαφορετικός από τους άλλους
Ο Παπαγιάννης δεν είναι απλά ένα μεγάλο κορμί. Έχει χαρακτηριστικά που μπορούν να τον οδηγήσουν στην ελίτ. Για παράδειγμα η ταχύτητα με την οποία τρέχει το μήκος του γηπέδου, η επαφή με το καλάθι (ειδικά με το δεξί χέρι), αλλά και τα καλά του χέρια, που τον βοηθούν να κάνει θραύση στα ριμπάουντ, αλλά και να σουτάρει με πολύ υψηλά ποσοστά για το ύψος του.
Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι το σώμα του ακόμη "χτίζεται" (ψηλώνει ακόμη άλλωστε), αλλά και τον κανόνα που θέλει τους ψηλούς να ωριμάζουν σε μεγαλύτερη ηλικία, μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Παπαγιάννης έχει όλα τα φόντα για να κάνει μεγάλη καριέρα και στο ΝΒΑ.
πηγη http://nba.sport24.gr/article/4135520/big-george-papagiannis-the-next-big-thing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ