Βούτσης κατά ΚΕΔΕ για τα ταμειακά διαθέσιμα: Κάνει συνδικαλισμό παλαιού τύπου

 – Ποιοι δήμοι θα “σπάσουν” με το νέο Καλλικράτη

«Αρνητική έκπληξη ήταν αυτή η εξέλιξη. Δεν είναι καθόλου περίεργη, είναι πάρα πολύ κακή. Είναι συνδικαλισμός πολύ παλαιού τύπου, πιστεύω ότι δεν εκφράζει τον κύριο Πατούλη προσωπικά και έχω λόγους να το λέω αυτό, διότι υπήρξε μία μεγάλη διένεξη ενδοπαραταξιακή μέσα στον ευρύτερο χώρο της δεξιάς και της κεντροδεξιάς και μέσα στο συνέδριο, που έχει σχέση και με αυτά που γίνονται στην Νέα Δημοκρατία και με κάποιους κυρίους εκ του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι είναι εκεί χωρίς να έχουνε κόμμα και αυτό τους κάνει πολύ νευρικούς». Με αυτόν τον τρόπο σχολίασε ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Νίκος Βούτσης, την απόφαση που έλαβε στο συνέδριο της στην Χαλκιδική η ΚΕΔΕ αναφορικά με το ζήτημα της μεταφοράς των ταμειακων διαθέσιμων των δήμων στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Σύμφωνα με τον κ. Βούτση «όλο αυτό οδήγησε σε αυτή την απόφαση. Η οποία δε λέει τίποτα. Τους είδε, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Είχαν ζητήσει να τους δει ο Πρωθυπουργός για να τους βεβαιώσει πως έχουμε ανάγκη. Τους είδε, βγήκαν πανευτυχείς, τους κάναμε όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις και τώρα λένε να πάμε να πούμε πως βρισκόμαστε εν κινδύνω. Κάτι πράγματα στα όρια του ακατάληπτου. Και λυπάμαι πάρα πολύ γιατί η αυτοδιοίκηση έτσι χάνει το κύρος της», συμπλήρωσε μιλώντας στον Ρ/Σ «Αθήνα 9,84».

Αύξηση δήμων

Αναφορικά με τις αλλαγές στον «Καλλικράτη» στην ίδια συνέντευξη ο υπουργός εξήγησε ότι ναι μεν δεν είναι στις προτεραιότητές του το χωροταξικό γιατί “αυτό θα επικάλυπτε όλη την ουσιαστική κουβέντα”. Και πρόσθεσε με έμφαση: “Ούτε κατά διάνοια εννοούμε ότι μπορεί να γυρίσουμε στο καθεστώς των χιλίων δήμων. Αυτό που είπαμε είναι ότι ώριμες προτάσεις για νησιωτικούς και ορεινούς δήμους που μπορούν πράγματι να φτάσουν τις τριάντα, τις πενήντα (σ.σ. δηλαδή οι δήμοι να φτάσουν από 325 που είναι σήμερα στους 375), μπορεί στο τέλος όμως της συζήτησης να συζητηθούν και να νομοθετηθούν», πρόσθεσε ο κ. Βούτσης.

Ακόμη, ο υπουργός Εσωτερικών αναφέρθηκε στο θέμα του Διοικητική της Τράπεζας της Ελλάδος. «Υπάρχει θέμα με την έννοια που το έβαλε ο πρωθυπουργός, ότι όπως και όλοι μας δοκιμαζόμαστε κάθε μέρα σε σχέση με την συνέπειά μας και τα καθήκοντά μας, συνέπεια στην άποψη αλλά και συνέπεια στην υλοποίηση των καθηκόντων μας. Το ίδιο δοκιμάζεται και ο κύριος Στουρνάρας. Διότι παραδείγματος χάριν, εάν πραγματικά έχει κάνει κάθε προσπάθεια ή δεν την έχει κάνει και αυτό το ξέρουν οι στενοί οικονομικοί επιτελείς της κυβέρνησης, για να βρεθούν οι πόροι που θα μπορούσαν να δώσουν μία ανάσα στη χώρα, αυτό το δεκαπενθήμερο ή αυτούς τους μήνες. Αυτό δεν είναι ανακοινώσιμο. Εκεί φαίνεται πως υπάρχει ένα πρόβλημα όμως, αν δεν έχει γίνει από την πλευρά του και μεθαύριο διαπιστώσουμε ότι υπήρχαν άλλες δύο ή τρεις δυνατότητες για μεγάλα ποσά, που ενδεχομένως θα μπορούσαν να δώσουν μία μεγαλύτερη άνεση και ευχέρεια για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Εάν υπάρχουν και κάποιες δυνατότητες που τις ξέρει ο ίδιος και δεν τις γνωρίζουμε, αυτό που είπε ο κύριος Βαρουφάκης ήταν σημαντικό, ότι ζήτησε τις λίστες και όλα τα στοιχεία σε σχέση με τα δάνεια των ομίλων και άλλα πράγματα και στα οποία υπάρχει μία γραφειοκρατική καθυστέρηση για να μην πω και άρνηση».

Διαπραγμάτευση

Τέλος, στο ζήτημα της διαπραγμάτευσης, ο κ. Βούτσης είπε: «Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Ευτυχώς, ένα από τα καλά όλης αυτής της μακράς περιόδου επώδυνης διαπραγμάτευσης, για την οικονομία και για την ψυχολογία του κόσμου, με αυτή την έννοια επώδυνης, παρότι αξιοπρεπούς, ήταν πως υπάρχει πλήρης διαφάνεια. Δηλαδή όλοι ξέρουν τι διεκδικούν οι μεν, τι δίνουν οι δε. Άρα λοιπόν εν προκειμένω, το κλίμα άλλαξε για μερικούς λόγους, εκ των οποίων ο πιο σοβαρός ήταν το ότι ζητάνε πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 2%.

»Δηλαδή για μία κρίσιμη δεκαετία, σε βάζει πόρους της τάξης των 7 – 8 δις, να τους υποκαταστήσεις με μέτρα. Αυτά δε γίνονται.

Αν δεν υπάρξει μία ριζική αλλαγή στο πως βλέπουν τα πράγματα δεν μπορεί να καταλήξει η συζήτηση. Αυτό εννοούσε ως βούληση και ο Πρωθυπουργός και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Δε μιλάμε περί λιτότητας, μιλάμε περί ασφυξίας ανελέητης για τα δύο επόμενα χρόνια. Την οποία προφανώς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε κιόλας. Αν δε φύγουν από τέτοιες πολιτικού τύπου, πάρα πολύ σκληρές απαιτήσεις που είναι πέραν και της πέμπτης αξιολόγησης, για να μιλάμε ειλικρινά, δηλαδή δεν έχουν απλώς φύγει από την 20η Φλεβάρη, έχουν πάει και αξιολογούν με βάση όλη την λίστα της 5ης αξιολόγησης της προηγούμενης κυβέρνησης, σαν να μην έχουν απέναντί τους άλλη κυβέρνηση.

»Έχουν φέρει στο τραπέζι πράγματα τα οποία δεν είχαν δεχτεί οι κύριοι Σαμαράς – Βενιζέλος και γι αυτό πήγαμε σε εκλογές. Μην έχετε καμία αμφιβολία πως αν θέλανε θα το πηγαίναν αλλιώς το καράβι. Δεν είχαν αποτολμήσει να τα φέρουν στη Βουλή. Είναι φανερό ότι συγκρούονται δύο γραμμές που έχουν σχέση με το μέλλον της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι μία παρένθεση, σοβαρή γι αυτούς, μπορεί η οικονομία της να είναι ένα ελάχιστο ποσοστό της Ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά το “επεισόδιο Ελλάς” είναι πάρα πολύ σοβαρό για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ως εκ τούτου συγκρούονται δύο γραμμές και συγκρούονται κάθε στιγμή. Και γι αυτό είναι παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη και σας λέω συγκρατημένη αισιοδοξία, διότι βλέπεις τους Αμερικάνους το πολιτικό τους επιτελείο να ενθαρρύνουν μία λύση και να στηρίζουν κατά κάποιο τρόπο την Ελλάδα και την ίδια ώρα είχαν βάλει το ΔΝΤ, ήταν η προηγούμενη κρίση προ τριών εβδομάδων, ξαφνικά να θέλουν ομαδικές απολύσεις. Το ίδιο και με την κυρία Μέρκελ, που πράγματι είναι σε ανοικτή γραμμή με τον Πρωθυπουργό, ισχύει αυτό και είναι φανερό ότι έχει καταθέσει την πολιτική άποψη να υπάρξει μία λύση και μάλιστα στρατηγικού χαρακτήρα και για το καλοκαίρι μιλάμε τώρα και την ίδια ώρα, οι κύκλοι του υπουργείου οικονομικών ή ο εκπρόσωπος της Bundesbank, στυλώνουν τα πόδια. Δεν μπορεί να ξέρει κανείς, είναι ένα ασταθές τοπίο για το που θα πάει η Ευρώπη.

»Να είμαστε ειλικρινείς, η κατάσταση δεν κλειδώνει. Και όταν δίνουμε κάθε εβδομάδα αυτά τα απίστευτα ποσά γύρω γύρω, στην κυρία Λαγκάρντ, όταν από τον Αύγουστο δεν έχουμε πάρει ευρώ ως χώρα. Αυτό έχει μία ημερομηνία, για να μην πω λήξης, μία ημερομηνία ενδεχομένως αλλαγής γραμμής πλεύσης», κατέληξε.

ΠΗΓΗ