Κ.Βάρναλης: Πλερώνω τα δοσίματα

Πλερώνω τα δοσίματα

στο Κράτος και δε μνήσκω 

και τα στερνά μου τα όβολα

στης Εκκλησιάς το δίσκο.

Ό,τι αφήσαν οι προγόνοι,

πάει από παιδί σ’ αγγόνι.

Χωρίς την ανισότητα,

πώς θα ‘ταν δικιοσύνη,

χωρίς τον άγιο πόλεμο,

πώς θα ‘ταν καλοσύνη;

Φρόνιμα και ταχτικά

πάω με κείνον που νικά

η δεύτερη στροφή ταιριάζει λίγο για δημοσιογράφους των μεγάλων καναλιών...η πρώτη είναι γραμμένη για τον «καλό» λαό