ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ;

Η λέξη «καρναβάλι» και «καρνάβαλος», προέρχεται από την ιταλική λέξη carne=κρέας + vale=έχε γεια. Τελευταία ημέρα κρεοφαγίας.

Δηλαδή έχει ταυτόσημη έννοια με την ελληνική λέξη «απόκρεω», που σημαίνει απομακρύνομαι από το κρέας και που αφορά στην περίοδο πριν την έναρξη της νηστείας της Μ. Σαρακοστής, της προετοιμασίας δηλαδή για το Πάσχα, που...

είναι καθαρά χριστιανική παράδοση.
Σε αυτή λοιπόν την πνευματική περίοδο που καθορίστηκε από την Εκκλησία και που ονομάζεται «Τριώδιο», αναμίχθηκαν δυστυχώς εκδηλώσεις, έθιμα, θρησκευτικές ειδωλολατρικές τελετές και δημιούργησαν ένα ενιαίο σύνολο, γνωστό σήμερα σαν καρναβάλι.

Η παράδοση του καρναβαλιού είναι πολύ παλαιά. Συνδέεται με τις ειδωλολατρικές εκδηλώσεις των αρχαίων Ελλήνων προς τιμή του «θεού» του κρασιού, του Διονύσου, του λεγομένου και Βάκχου. Αυτές οι τελετές που είχαν έντονο ειδωλολατρικό θρησκευτικό χαρακτήρα, επέδρασαν και στη Δύση αλλά και στην Ανατολή, στους Βυζαντινούς.

Αυτή καθ’ εαυτή η Διονυσιακή λατρεία, είχε βασικό χαρακτήρα και κύριο στοιχείο τα ακατανόμαστα όργια, τον χυδαίο ερωτισμό, τις πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές, την παθολογική έκσταση μέχρι του σημείου της ωμοφαγίας ζωντανών ζώων και ανθρώπων!
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το Διονυσιακό πνεύμα ήρθε, επιβλήθηκε και εκτόπισε το Απολλώνιο πνεύμα, δηλαδή το μέτρο και τη νηφαλιότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Διονυσιακή λατρεία επιβλήθηκε από απολυταρχικά καθεστώτα, όπως εκείνο των Πεισιστρατιδών τον 6^οπ.Χ. αιώνα στην Αθήνα, ως στροφή των λαϊκών μαζών στον ηδονισμό, τις ηθικές ελευθεριότητες και τη μέθη, προκειμένου να μη διαμαρτύρονται για την πολιτική καταπίεση!

Για μας τους Χριστιανούς και την Εκκλησία, οι καρναβαλιστικές εκδηλώσεις είναι έθιμο ειδωλολατρικό, είναι συνέχεια των αρχαίων ειδωλολατρικών εκδηλώσεων. Είναι πομπές και έργα σατανικά. Λατρεία του Σατανά. Μάλιστα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας, σε παλαιότερη εγκύκλιό της, το 1957, καλούσε όλους τους πιστούς:
«Να εγκαταλείψουν αυτά τα σκοτεινά και οργιώδη βακχικά σκιρτήματα»…Οι Χριστιανοί μάλιστα που συμμετέχουν σ’ αυτά (είτε ντύνονται καρναβάλια, είτε όχι), αφορίζονται, δηλαδή δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη Θεία Κοινωνία.

Σχετικά μάλιστα με τις μεταμφιέσεις, ο ΞΒ’ Κανών της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου, αναφέρει:
«…Μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι, ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον. Αλλά μήτε προσωπεία κωμικά ή σατυρικά, ή τραγικά υποδύεσθαι…». Δηλαδή, "δεν επιτρέπεται κανένας άνδρας να φοράει γυναικεία ρούχα και καμμία γυναίκα να φοράει ανδρικά ρούχα ή ό,τι δήποτε άλλο αρμόζει σε άνδρα. Αλλά ούτε επιτρέπεται να φοράνε οι πιστοί (άνδρες και γυναίκες) διάφορες μάσκες κωμικές, ή τραγικές, ή σατυρικές και να υποδύεται με αυτές διάφορους ρόλους".

Δυστυχώς, σε παρόμοιες ειδωλολατρικές εκδηλώσεις, έλαβε μαρτυρικό θάνατο ο Απόστολος Τιμόθεος, Επίσκοπος Εφέσσου και μαθητής του Αποστόλου Παύλου, όταν προσπάθησε να διδάξει και να παρακινήσει στο σταμάτημα των αταξιών και οργίων.

Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι λατρεύουμε τον Θεό και ταυτόχρονα να αποδίδουμε λατρεία στους δαιμονικούς «θεούς».