Όθωνα (otto der grosse 962- 973) ένας επίσκοπος για να ζητήσει από τον Αυτοκράτορα την Βυζαντινή πριγκίπισσα Θεοφανώ για σύζυγο του γιού του, Όθωνος Β’.
Πολύ ωραία παραθέτει τα γεγονότα ο...
Γάλλος ιστορικός Γουσταύος Σλουμπερζέ: «Ήρθε λοιπόν ο απεσταλμένος στην Κωνσταντινούπολη, είδε τον Αυτοκράτορα και του είπε: «Ο Αυτοκράτωρ της Γερμανίας Όθων, θέλει την πριγκίπισσα Θεοφανώ για σύζυγο του γιού του…». Ο Νικηφόρος Φωκάς τον διέκοψε στα λατινικά: «incredible audito», δηλαδή απίστευτο που το ακούω! Και μετά συνέχισε στα ελληνικά. «Αυτοκράτωρ είμαι μόνο εγώ. Ο Όθων είναι αρχηγός βαρβάρων…» Και έριξε στη φυλακή τον επίσκοπο.
Μετά από καιρό, ο διάδοχος του Νικηφόρου, ο Ιωάννης Τσιμισκής για πολιτικούς λόγους συνήνεσε στο γάμο… (τη Θεοφανώ) συνόδευσαν στη Γερμανία πλήθος Ελλήνων επιστημόνων, τεχνικών πχ. Υποδηματοποιοί, ράπτες, χρυσοχόοι, οικοδόμοι, ζωγράφοι, νομικοί, γιατροί κ.τ.λ., δηλαδή η τεχνολογία και ο πολιτισμός της εποχής, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στα ανάκτορα που έκτισε στη Θεοφανώ (δημιουργός του ονομαζόμενου «Γοτθικού ρυθμού», που είναι βυζαντινός περισσότερο μυτερός, για να γλυστρούν τα χιόνια) και τους οποίους παρακολουθούσαν και εδιδάσκοντο οι
Γερμανοί.
Μεταξύ άλλων, η Θεοφανώ για πρώτη φορά εισήγαγε στην βάρβαρη τότε Δύση τη χρήση του πηρουνιού (φούρκα) για τη βρώση του κρέατος και των άλλων εδεσμάτων μιας βασιλικής τράπεζας, αφού μέχρι τότε ακόμα και οι Γερμανοί "βασιλείς" και "ευγενείς" έτρωγαν με... γυμνά χέρια.
Η Θεοφανώ, ωραιοτάτη και πολύ μορφωμένη, διαπαιδαγώγησε το γιό της Όθωνα Γ’ τόσο ώστε απεκλήθη «θαύμα του κόσμου» (mirabilia mundi).
Από το γάμο Θεοφανούς – Όθωνος Β’ εγεννήθη ο Όθων Γ’, ο οποίος λόγω θανάτου του πατέρα του ανήλθε στο θρόνο σε ηλικία 3 ετών μόλις, με Αντιβασίλισσα τη μητέρα του, που ουσιαστικά κυβέρνησε τη Γερμανία (972 – 983), την οποία και εκπολίτισε, όπως παραδέχεται ο Γερμανός ιστορικός Φ. Σλόσσερ.»
Γάλλος ιστορικός Γουσταύος Σλουμπερζέ: «Ήρθε λοιπόν ο απεσταλμένος στην Κωνσταντινούπολη, είδε τον Αυτοκράτορα και του είπε: «Ο Αυτοκράτωρ της Γερμανίας Όθων, θέλει την πριγκίπισσα Θεοφανώ για σύζυγο του γιού του…». Ο Νικηφόρος Φωκάς τον διέκοψε στα λατινικά: «incredible audito», δηλαδή απίστευτο που το ακούω! Και μετά συνέχισε στα ελληνικά. «Αυτοκράτωρ είμαι μόνο εγώ. Ο Όθων είναι αρχηγός βαρβάρων…» Και έριξε στη φυλακή τον επίσκοπο.
Μετά από καιρό, ο διάδοχος του Νικηφόρου, ο Ιωάννης Τσιμισκής για πολιτικούς λόγους συνήνεσε στο γάμο… (τη Θεοφανώ) συνόδευσαν στη Γερμανία πλήθος Ελλήνων επιστημόνων, τεχνικών πχ. Υποδηματοποιοί, ράπτες, χρυσοχόοι, οικοδόμοι, ζωγράφοι, νομικοί, γιατροί κ.τ.λ., δηλαδή η τεχνολογία και ο πολιτισμός της εποχής, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στα ανάκτορα που έκτισε στη Θεοφανώ (δημιουργός του ονομαζόμενου «Γοτθικού ρυθμού», που είναι βυζαντινός περισσότερο μυτερός, για να γλυστρούν τα χιόνια) και τους οποίους παρακολουθούσαν και εδιδάσκοντο οι
Γερμανοί.
Μεταξύ άλλων, η Θεοφανώ για πρώτη φορά εισήγαγε στην βάρβαρη τότε Δύση τη χρήση του πηρουνιού (φούρκα) για τη βρώση του κρέατος και των άλλων εδεσμάτων μιας βασιλικής τράπεζας, αφού μέχρι τότε ακόμα και οι Γερμανοί "βασιλείς" και "ευγενείς" έτρωγαν με... γυμνά χέρια.
Η Θεοφανώ, ωραιοτάτη και πολύ μορφωμένη, διαπαιδαγώγησε το γιό της Όθωνα Γ’ τόσο ώστε απεκλήθη «θαύμα του κόσμου» (mirabilia mundi).
Από το γάμο Θεοφανούς – Όθωνος Β’ εγεννήθη ο Όθων Γ’, ο οποίος λόγω θανάτου του πατέρα του ανήλθε στο θρόνο σε ηλικία 3 ετών μόλις, με Αντιβασίλισσα τη μητέρα του, που ουσιαστικά κυβέρνησε τη Γερμανία (972 – 983), την οποία και εκπολίτισε, όπως παραδέχεται ο Γερμανός ιστορικός Φ. Σλόσσερ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ