Ι. Τζαμτζής: «Το εγγυημένο εισόδημα θα πρέπει να υπάρξει, αλλά σίγουρα έχουμε έκτακτη ανάγκη και αυτό που πρέπει να υπάρξει είναι να μην πεινάσει και να μην παγώσει άνθρωπος».

 Στην ομιλία του ο Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής στην σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων με θέμα την στήριξη των οικονομικά αδυνάτων και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αναφέρει τα εξής:

 «Κύριε Πρόεδρε, ο τίτλος αυτής της συνάντησης για συζήτηση πάνω στο ελάχιστο εγγυημένο ...  

εισόδημα, ίσως περνάει μηνύματα άλλα προς τα έξω. Έχετε τις καλύτερες των προθέσεων και το ξέρω. Το θέμα είναι, τι δυνατότητες έχουμε για να μπορέσουμε να παρέχουμε στον κόσμο, αυτό το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Αυτό το λέω, διότι υπάρχουν πολλά πράγματα σε εκκρεμότητα.

Θα ξεκινήσω με το τελευταίο, το οποίο ανέφερε ήδη η κυρία Πατριανάκου :ανασφάλιστοι υπερήλικες. Όσοι τουλάχιστον ζουν στην επαρχία και επειδή γνωριζόμαστε μεταξύ μας, καταλαβαίνετε ότι έχουμε τη γιαγιά ή τον παππού να έρχονται και να ζητούν ελεημοσύνη. Αυτό γιατί πήραμε μια απόφαση η οποία μπλοκάρει όλη τη διαδικασία. Βάλαμε, λοιπόν, όλους σε ένα καζάνι να πληρούν κάποιες χ προϋποθέσεις είτε γεννηθέντες στην Ελλάδα είτε γεννηθέντες στην πρώην Σοβιετική Ένωση είτε Βορειοηπειρώτες. Για τους γεννηθέντες στην Ελλάδα έχουμε βάλει να υπάρχει τεκμαρτό εισόδημα. Εάν είναι ζευγάρι 8.640 ευρώ, εάν είναι μόνος του 4.300 ευρώ περίπου. Με ένα σπιτάκι, ένα χαμόσπιτο στην κυριολεξία και με αξίες στην Έδεσσα, στη Σκύδρα, στην Αριδαία, στα Γιαννιτσά, σε οποιαδήποτε πόλη, με τις αντικειμενικές αξίες προκύπτει αμέσως ότι έχει εισόδημα. Άρα, τον κόβουμε. Τότε γιατί το 2007 τους βάλαμε μέσα; Τους βάλαμε μέσα, γιατί ήταν πάνω από 65 χρονών, δεν είχαν καμία ασφάλιση και δεν είχαν τα προς το ζην. Πρέπει, δηλαδή, να πεθαίνουν μπροστά στις πόρτες μας αυτοί οι άνθρωποι; Πρέπει να δούμε, λοιπόν, αυτό το θέμα πολύ σοβαρά.

Να μιλήσω και γι’ αυτούς που ήρθαν, Έλληνες στην ψυχή, Έλληνες στην καταγωγή, είτε από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είτε από τη Βόρεια Ήπειρο. Κυνηγημένοι οι περισσότεροι από αυτούς. Ήρθαν και τους λέμε διαμονή στην Ελλάδα 20 χρόνια. Ήμουν πριν από 20 χρόνια δήμαρχος Σκύδρας. Όταν ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ρούχα να φορέσουν. Αυτό που έκανε τότε ο δήμος της Σκύδρας, ήταν αν μη τι άλλο, για να μην παγώσουν, τους μοιράζαμε κουβέρτες. Τους φιλοξενούσε κόσμος στα σπίτια τους. Και ήρθαμε εμείς τώρα και νομοθετούμε και λέμε, ξέρετε πρέπει να αποδείξετε ότι διαμένατε. Ποιοι να διέμεναν, αφού φιλοξενούνταν οι άνθρωποι. Ο κάθε δήμαρχος ξέρει ότι αυτοί έμεναν 20 χρόνια πριν και μπορεί να δώσει χαρτιά, αλλά δεν τα δέχεται η υπηρεσία. Αναρωτιέμαι, δεν έχει κανένα κύρος ο δήμος; Ο δήμος πιστοποιεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έμεναν εκεί. Είναι δυνατόν να μη δεχόμαστε ούτε αυτά τα χαρτιά;

Δεύτερο θέμα. Δάνεια. Όλος ο κόσμος έχει δάνεια στο κόκκινο. Δεν πρέπει να δούμε το θέμα των επιτοκίων; Επιτόκια δανείων, ιδιαίτερα στις κάρτες 18%. Κλέψιμο χωρίς έλεος. Αυτό δεν πρέπει να το δούμε; Επιμήκυνση δανείων. Να μη γλιτώσει κανείς. Να πληρώνουν όλοι λέω εγώ. Θα πρέπει, όμως, να διευκολυνθούν αυτοί οι άνθρωποι, κύριε Υπουργέ και θα πρέπει να υπάρξει μια επιμήκυνση στα δάνεια, ούτως ώστε να μπορέσει ο άλλος, να έχει τη δυνατότητα να τα βγάλει πέρα. Εάν του μειωθεί η δόση από εκεί που είναι 3, 4 και 5 κατοστάρικα, λέω τις συνήθεις περιπτώσεις, αν πάει στα 150, 200, θα μπορέσει να επανεκκινήσει η οικονομία μας. Τα χρήματα αυτά θα τα ρίξει στην πραγματική οικονομία, θα πάρει ένα ζευγάρι παπούτσια για το παιδί του, θα πάρει κάτι για το σπίτι του. Είναι λογικό ότι τα χρήματα αυτά θα πέσουν μέσα στην οικονομία.

Τρίτο θέμα. Μιλάμε για εγγυημένο εισόδημα, αλλά εγώ ακόμη χειρότερα, μιλώ για επιβίωση. Δήμοι, περιφέρειες κ.λπ., παράλληλες δομές του κράτους. Κράτος. Ο πολίτης δεν ξεχωρίζει αν είσαι δήμαρχος ή αν είσαι βουλευτής ή αν είσαι κράτος ή αν είσαι δήμος. Τους δήμους τους χρηματοδοτούμε και ίσως πρέπει να μπούμε στη λογική να τους υποχρεώσουμε να διαθέτουν χρήματα, ούτως ώστε να μη διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός.

Γεύματα αγάπης και προσφοράς οργανώνονται σχεδόν παντού, όμως, δεν συμμετέχουν οι δήμοι, δεν συμμετέχουν κάποιοι φορείς. Πρέπει να υπάρξει ουσιαστικά η υποχρέωση να στηριχθούν από τους δήμους τέτοιες δραστηριότητες. Επιπλέον, έχουμε τα σχολεία και τα παιδιά. Πρώτον, η θέρμανση και δεύτερον, παιδιά που φεύγουν από τα σπίτια τους για να πάνε στο σχολείο και δεν έχουν φάει ούτε καν πρωινό. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ξεκίνησε μια δραστηριότητα. Από παλιά υπήρχαν προγράμματα διάθεσης αγροτικών προϊόντων στα σχολεία. Θα πρέπει να δούμε ουσιαστικά τον τομέα αυτόν. Δεν θα πρέπει ένα παιδάκι το οποίο πάει στο σχολείο, να πεινάει. Το εγγυημένο εισόδημα θα πρέπει να υπάρξει, αλλά σίγουρα έχουμε έκτακτη ανάγκη και αυτό που πρέπει να υπάρξει είναι να μην πεινάσει και να μην παγώσει άνθρωπος».