Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωζώνης (μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο) ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, και εκ των πρωταγωνιστών του ελληνικού δράματος δηλώνει ότι «Ο τρόπος με τον οποίο κάποιοι από την γερμανική πολιτική επιτέθηκαν στην Ελλάδα όταν εισήλθε στην κρίση, έχει αφήσει στη χώρα βαθιές πληγές », τότε τι χρεία άλλων μαρτύρων υπάρχει για να καταδειχθεί ότι η Γερμανία άσκησε τιμωρητική πολιτική βασανισμού των πολιτών της χώρας και υπονόμευσης του μέλλοντός της?
"Ο τρόπος με τον οποίο ορισμένοι από τη γερμανική πολιτική επιτέθηκαν στην Ελλάδα, όταν εισήλθε στην κρίση, έχει αφήσει στη χώρα βαθιές πληγές. Εξίσου με τρόμαξαν τα πανό των διαδηλωτών στην Αθήνα με την Καγκελάριο Μέρκελ να φορά ναζιστική στολή.
Ξαφνικά ήλθαν στην επιφάνεια εχθρικά συναισθήματα, που θα νόμιζε κανείς ότι είχαν εκλείψει οριστικά.
Επιπλέον, και ο ιταλικός προεκλογικός αγώνας ήταν σε μεγάλο βαθμό αντιγερμανικός και ως εκ τούτου αντιευρωπαϊκός » , επισημαίνει ο Ζ.Κ.Γιουνκέρ.
Πρακτικά, ο μοναδικός κορυφαίος αξιωματούχος της τρόικα που είχε στηρίξει στο μέτρο του δυνατού την ελληνική προσπάθεια περιγράφει την δημιουργία ενός μεγάλου αντιγερμανικού μετώπου στην Ευρώπη, ως απόρροια της γερμανικής πολιτικής που έχει οδηγήσει τη νότια Ευρώπη σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, αλλά το ερώτημα για την ελληνική πολιτική ελίτ και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις από το 2010 και δέχθηκαν αυτή την σαδιστική τακτική της Γερμανίας, είναι αμείλικτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ